Wśród wszystkich trudnych do zaakceptowania objawów, występujących u Pacjentów chorych onkologicznie, jednym z najtrudniejszych dla Rodziny jest występowanie objawów psychiatrycznych. Mam tu na myśli w szczególności majaczenie
Objawy narastają wtedy gwałtownie, towarzyszą im duże zaburzenia świadomości, nierozpoznawanie Bliskich, dezorientacja Pacjenta, jego lęk, obawy, wypowiadane urojenia. Dziś o tym we wpisie.
Czym jest majaczenie?
Majaczenie można rozpoznać, gdy stwierdza się dość gwałtowne – to znaczy w ciągu godzin, do kilku dni i zmienne w czasie zaburzenia świadomości z towarzyszącymi im zaburzeniami funkcji poznawczych i objawami psychotycznymi. Taki zespół majaczeniowy może wynikać z wielu aspektów związanych z przebiegiem choroby nowotworowej.
Wśród czynników, które przyczyniają się do jego rozwoju wyróżnia się przede wszystkim:
- stosowane w toku leczenia lekarstwa;
- sam przebieg choroby nowotworowej;
- podeszły wiek, który często towarzyszy chorobie nowotworowej;
- zajęcie ważnych dla życia narządów, w tym przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego;
- odwodnienie, które często towarzyszy tym Pacjentom.
Objawy
- Najczęściej rodziny zgłaszają występujące u Pacjentów zaburzenia świadomości i dezorientację.
- Chorzy często nie są w stanie powiedzieć ani gdzie są, ani którą mamy godzinę, jaki dzień tygodnia, miesiąca czy nawet jaki rok, jaką porę roku.
- Pacjentom trudno jest się skupić.
- Chorzy mają rozbiegane myśli i zaburzenia koncentracji.
- Osoby chore często przerzucają uwagę oraz nie są w stanie zachować toku rozmowy. Pytane o jedno odpowiadają na zupełnie inne pytanie.
- Mogą temu towarzyszyć także objawy poznawcze, to znaczy zaburzenia pamięci, trudności w wypowiadaniu się czy w orientacji przestrzennej.
Co możemy zrobić?
Wśród najważniejszych elementów, które należy zrobić w przypadku podejrzenia lub rozpoznania majaczenia jest identyfikacja potencjalnych przyczyn. Wśród nich, tak jak wspomniałem na początku jednym z najważniejszych jest stosowane do tej pory leczenie, w tym leczenie lekami z grupy leków psychiatrycznych. Pod kontrolą lekarską można wtedy podjąć decyzję o odstawieniu leków mogących nasilać zaburzenia świadomości.
Zawsze należy zwrócić uwagę, zwłaszcza u Pacjentów starszych i mocno wyniszczonych chorobą nowotworową, że jednym z elementów – tłem do rozwijającego się majaczenia może być infekcja. Często widzę to u starszych Pacjentów, którymi się opiekuje. Obserwuję, że często jedynym objawem trwające infekcji, na przykład zapalenia układu moczowego albo zapalenia płuc jest właśnie występujące u Chorego majaczenie.
Zwykle zalecam sprawdzenie saturacji, nawodnienia, równowagi elektrolitycznej i wydolności krążenia – ciśnienia i tętna, a także czy Chory nie ma czasem zatrzymania moczu.
Występujące u Pacjenta nasilone objawy bólowe mogą powodować również eskalację objawów związanych z majaczeniem. Należy więc dbać o stosowne leczenie przeciwbólowe. Ważne jest, by nie obciążać Chorego nadmiernie kontaktami z innymi osobami czy zewnętrznymi bodźcami. W miarę możliwości należy zapewnić mu spokój.
Wpływ przyjmowanych leków
Wśród wszystkich leków, które mogą przyczyniać się do występowania objawów majaczenia najważniejsze to:
- leki nasenne, benzodiazepiny i barbiturany;
- trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
- hydroksyzyna – dość często stosowana jako lek uspokajający i nasenny, zwłaszcza u starszych Pacjentów;
- leki opioidowe.
W przypadku stosowania tych leków pomyłka w ich podawaniu – zbyt duża dawka, albo nagłe modyfikowanie terapii przez Pacjenta może wpływać na nasilanie czy wystąpienie objawów majaczeniowych.
Wśród wszystkich działań, które można podjąć najważniejsze wydaje się odpowiednie dobranie leczenia farmakologicznego. Warto również odstawić leki, które mogą powodować nasilenie majaczenia.
Należy włączyć inne leki. Wśród nich może być stosowany na przykład haloperidol, kwetiapina, olanzapina czy risperidon. Zawsze pod kontrolą lekarza prowadzącego Chorego.
Leczenie zaczynamy od najmniejszej skutecznej dawki w myśl angielskiej zasady start low, go slow, powoli ją zwiększając, aż do uzyskania poprawy. Warto, jeśli to tylko możliwe, spróbować wykonać EKG w celu ewentualnego wychwycenia zaburzeń rytmu i przewodnictwa.
Należy Pacjentowi zapewnić spokój w warunkach domowych i bezwzględnie kontakt z lekarzem. Trzeba przy tym pamiętać, że majaczenie może być bardzo poważne w skutkach dla Chorego. Czasem więc nie jest po prostu fizycznie możliwe prowadzenie skutecznego leczenia i monitorowania takiego Chorego w warunkach domowych, tak aby on sam sobie nie zrobił krzywdy. Aby uzyskać poprawę konieczne jest przyjęcie takiego Pacjenta do szpitala.
Brak komentarzy, Twój może być pierwszy!